- тӱҥалдыме
- тӱҥалдымеГ.: тӹнгӓлдӹмӹ1. прич. от тӱҥалаш2. прил. нетронутый, непочатый, целый
Тӱҥалдыме кинде целый хлеб;
тӱҥалдыме мешак непочатый мешок.
Ӱстембалне тӱҥалдыме мелна терке шинча. [/i]Д. Орай.[/i] На столе стоит нетронутая тарелка блинов.
Теве, туныктышо таҥем, тыланет тӱҥалдыме паша! [/i]М. Шкетан.[/i] Вот тебе, товарищ учитель, непочатая работа!
Марийско-русский словарь . 2015.